انواع اندیکاتور ها چند دسته اند؟

انواع اندیکاتور ها را می توان بر اساس کاربرد دسته بندی کرد. اندیکاتور به مجموعه‌ای از ابزارهای اعمال‌شده در نمودارهای معاملاتی گفته می‌شود که با استفاده از آن‌ها، می‌توانیم روند آینده‌ی بازار را با شفافیت و دقت بیشتری پیش‌بینی کنیم. به عنوان مثال، می‌توانیم با استفاده از این شاخص‌ها مشخص کنیم که آیا بازار در حال رشد است تا فقط در حال تغییر است؟ همچنین، این شاخص‌ها اطلاعات خاصی از بازار را به ما ارائه می‌دهند؛ به عنوان مثال، زمانی که یک سهام یا دارایی در محدوده‌ای بیش از حد موردانتظار خریداری یا فروخته می‌شود، می‌توانیم آن را رصد و پیگیری کنیم.

در مقاله قبل به معرفی اهمیت اندیکاتور در تحلیل تکنیکال پرداختیم. در مقاله حاضر قصد داریم تا شما را با انواع اندیکاتور آشنا کنیم. با ما  همراه باشید.

انواع اندیکاتور در ارز دیجیتال

یکی از چالش‌هایی که ممکن‌ است به عنوان یک تریدر با آن مواجه شوید، شناسایی و انتخاب انواع اندیکاتور مناسب برای اهداف مختلف است. اینکه بتوانید شاخص مناسب برای وزن‌دادن به حجم معاملات یا قیمت‌ها را برای پیداکردن یک روند قوی شناسایی کنید، به شناخت انواع شاخص‌ها و تمرین و تکرار زیاد نیاز دارد. پیداکردن اندیکاتور مناسب به شما کمک می‌کند تا اطلاعات دقیق‌تری از بازارهای مالی داشته باشید و تصمیمات معقولانه‌تر و پربازدهی بگیرید. در این قسمت، ما شاخص‌های مورد نیاز برای ترید ارز دیجیتال را در 4 دسته‌ی اصلی قرار دادیم. این دسته‌ها عبارتند از:

اندیکاتور‌های ترند (Trend Indicator)

تریدرها از شاخص‌های ترند برای مشخص‌کردن اینکه آیا بازار صعودی، نزولی و یا ترکیبی از این دو است، استفاده می‌کنند. فهم این نوع اندیکاتورها بسیار راحت است. در صورتی که قیمت برای مدت‌زمان طولانی، روند افزایشی داشته باشد، یک بازار صعودی داریم و در صورتی روند قیمت برای مدت‌زمان طولانی به صورت نزولی باشد، یک بازار نزولی داریم. در صورتی که روند قیمت‌ها نه صعودی باشد و نه نزولی، بازار را ثابت در نظر می‌گیریم.

برخی از اندیکاتورهای ترند محبوبی که تریدرهای ارز دیجیتال برای تعیین روند بازار استفاده می‌کنند، عبارتند از:

• Moving Averages
• MACD
• اندیکاتور حجمی (Volume Indicators)

تریدر‌های ارز دیجیتال از این نوع شاخص‌ها برای تشخیص قدرت روند بازار استفاده می‌کنند. برخی از محبوب‌ترین اندیکاتور‌های حجمی عبارتند از:

• On Balance Volume (OBV)
• Volume
• اندیکاتور نوسانی (Volatility Indicator)

همانطور که از نامش پیداست، از این نوع شاخص‌ها برای شناسایی فرصت‌های معاملاتی‌ای که از تغییرات مکرر قیمت‌های دارایی‌های کریپتو بدست می‌آیند، استفاده می‌شود. یک مثال محبوب از اندیکاتور نوسانی عبارتند از: Bollinger Bands

اندیکاتور‌های حرکتی (Momentum Indicators)

یکی از انواع اندیکاتور ها، اندیکاتور حرکتی است. اندیکاتورهای حرکتی یا مومنتوم برای مشخص‌کردن قدرت یک روند و همچنین تداوم یا معکوس‌شدن روند قیمت‌ها استفاده می‌شوند. از محبوب‌ترین اندیکاتورای حرکتی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• RSI
• MACD
• ADI
• Stochastic Oscillator

نحوه استفاده از اندیکاتور

بعد از معرفی انواع اندیکاتور می خواهیم با نحوه استفاده از آنها آشنا شویم. اکثر تریدرها و معامله‌گران فعال بازارهای مالی از چندین اندیکاتور معاملاتی فنی برای شناسایی دقیق‌تر نقاط ورود و خروج بازار استفاده می‌کنند. همانطور که می‌دانید، صدها شاخص در اکثر پلتفرم‌های معاملاتی وجود دارد. در نتیجه، استفاده صحیح از این شاخص‌ها، نیاز به شناخت برخی مسائل دارد. در این قسمت، به بررسی نحوه‌ی انتخاب چند شاخص مناسب، جلوگیری از زیادشدن بار اطلاعاتی و نحوه‌ی بهینه‌سازی شاخص‌ها برای استفاده‌ی بهینه و بهتر می‌پردازیم.

نحوه‌ی انتخاب و استفاده از چند شاخص مناسب

استفاده از انواع اندیکاتورها: تحلیلگران از شاخص‌های مختلف برای ارزیابی عملکرد تاریخی و همچنین پیش‌بینی قیمت‌های آینده‌ی بازار استفاده می‌کنند. لازم به ذکر است که این شاخص‌ها به تنهایی هیچ سیگنال خرید و فروشی به شما نمی‌دهند و فقط می‌توانید با استفاده از آن‌ها، نقاط مناسب ورود و خروج بازار را پیش‌بینی کنید. نوع تفسیر هر شاخص نیز از هر فرد به فرد دیگر متفاوت است. بهتراست از بین این شاخص‌ها، آن‌هایی که می‌توانند تفسیر خوبی از روندها، حرکت‌ها، نوسانات و حجم‌ها بدهند را انتخاب کنید.

جلوگیری از زیاد شدن بار اطلاعاتی: “چندخطی بودن” یک اصلاح آماری است و به شمارش چندگانه یک اطلاعات می‌پردازد. در تحلیل تکنیکال، چندخطی بودن رایج است. نتایج مختلف، باعث ایجاد سیگنال‌های اضافی می‌شود و این سیگنال‌ها می‌توانند گمراه کننده باشند. از آنجایی که اکثر تریدرهای فعال به طور همزمان از چندین شاخص استفاده می‌کنند، احتمال چندخطی بودن افزایش می‌یابد. در زمان انتخاب شاخص، بهتراست فقط آن‌هایی را انتخاب کنید که اطلاعات مفید و موردنیازتان را ارائه می‌دهند.

استفاده از شاخص‌های مکمل: یکی از راه‌های جلوگیری از ایجاد مشکل چندخطی، استفاده از شاخص‌هایی است که مکمل یکدیگر هستند و نتایج اضافی را به همراه ندارند. به عنوان مثال، استفاده از یک اندیکاتور حرکتی و یک اندیکاتور ترند گزینه‌ی خوبی است. شکل زیر، تصویری را نشان می‌دهد که در آن، از این دو شاخص استفاده شده‌است. از آنجایی که هر کدام از این شاخص‌ها، تفسیر متفاوتی را درباره‌ی شرایط بازار ارائه می‌دهند، می‌توان از یکی از آن‌ها برای تأیید دیگری استفاده کرد.