لینوکس ubuntu
لینوکس ubuntu در سال 2004 توسط یک شرکت بریتانیایی به نام Canonical معرفی شد. اوبونتو به خانواده سیستمعامل لینوکس تعلق دارد و یک توزیع مبتنی بر دبیان است. اگر در کار با لینوکس تازه کار هستید اوبونتو یکی از بهترین توزیعهای لینوکس برای تازهکاران محسوب میشود. ویژگیهای برجستهای در سیستمعامل اوبونتو وجود دارد که شامل دسکتاپ GNOME (محیط گنوم)، یک رابط گرافیکی و مجموعهای از برنامههای کاربردی مشابه سیستمعامل ویندوز میشود.
به طور پیشفرض نصب اوبونتو مجموعهای از برنامههای کاربردی از جمله LibreOffice، Firefox، Thunderbird، Transmission و چند بازی ساده را شامل میشود. برنامههای اضافی را میتوان با استفاده سیستم مدیریت بسته APT یا نرمافزار اوبونتو که فروشگاه پیشفرض برنامهها است نصب کرد.
در مقاله قبل به معرفی لینوکس اوبونتو پرداختیم. در این مقاله قصد داریم تا با با انواع توزیع لینوکس ubuntu آشنا شویم. با ما همراه باشید.
انواع توزیع لینوکس ubuntu
برای مدت زمان زیادی است که اوبونتو به محبوبترین سیستمعامل لینوکس در دنیای نرمافزار تبدیل شده است. اوبونتو در دو نوع Ubuntu Stable و اوبونتو (LTS) که مخفف پشتیبانی طولانی مدت است موجود است. در اینجا میخواهیم به دو نوع اوبونتو سرور و دسکتاپ نگاهی بیندازیم.
دسکتاپ
اوبونتو دسکتاپ دارای یک محیط گرافیکی متن باز است. علاوه بر داشتن رابط گرافیکی، این توزیع لینوکس به خط فرمان خود که به نام ترمینال شناخته میشود نیز وابسته است. اکثر دستوراتی که از ترمینال برای اجرا استفاده میکردند اکنون میتوانند از طریق رابط گرافیکی اجرا شوند. این قابلیت در دیگر سیستمعاملها مانند مک و ویندوز نیز مشاهده میشود. با این حال، بسیاری از دستورات از طریق ترمینال قابل دسترستر از GUI هستند.
معماری سیستم فایل اوبونتو مانند ویندوز است. فایلها و دایرکتوریها را میتوان با استفاده از فایل منیجر مدیریت کرد. استفاده از پیشفرض فایل اکسپلورر ساده است، اما اگر به دنبال برنامه دیگری برای جستجو هستید میتوانید گزینههای دیگر را دانلود و استفاده کنید. اگر به دستورات ترمینال لینوکس ubuntu آشنایی ندارید و در استفاده از این سیستم عامل تازه کار هستید بهتر است از این نسخه روی سرور مجازی لینوکس یا کامپیوتر خود استفاده کنید.
سرور
سیستمعامل سرور برای میزبانی از خدمات وب مانند وبسایتها، برنامهها، سرورهای رسانه، پایگاههای داده و غیره ایجاد شدهاند. به طور معمول، هاست لینوکس حرفهای دارای رابط گرافیکی خاصی نیست و اگر سیستمعامل سرور، مبتنی بر لینوکس باشد، باید به طور کامل از ترمینال برای اجرای دستورات استفاده کنید. مزیت دیگر سیستمعامل سرور در این است که به دلیل استفاده نکردن از محیط گرافیکی دسکتاپ به رم و توان محاسباتی زیادی نیاز ندارد.
بنابراین اگر از یک سرور مجازی ایران یا یک سرور اختصاصی استفاده میکنید، میتوانید با نصب نسخه سرور استفاده بهینهای از منابع داشته باشید. البته این در صورتی پیشنهاد میشود که با دستورات لینوکس آشنا باشید. علاوه بر این، سیستمعامل سرور دارای بستههایی است که به طور متفاوتی پیکربندی شدهاند.
طعم یا flavourهای مختلف لینوکس اوبونتو
لینوکس ubuntu یک سیستمعامل متن باز و تحت مجوز GPL است. مجوز GPL این امکان را به ما میدهد که هر بخشی از اوبونتو را که میخواهیم، تغییر بدهیم. همچنین ما میتوانیم به عنوان یک توسعه دهنده نسخه جدیدی از اوبونتو را با تغییرات و اصلاحات مورد نظر خود را منتشر کنیم. به این نسخه تغییر یافته از اوبونتو اصلی، طعم اوبونتو گفته میشود. دو نوع طعم اوبونتو وجود دارد. طعم رسمی و غیررسمی. طعمهای رسمیتوسط همان شرکتی که اوبونتو اصلی را توسعه داده است سفارشی سازی میشود، در حالی که طعمهای غیررسمی توسط اشخاص ثالث یا کامیونیتیها سفارشیسازی میشوند.
اوبونتو گنوم (پیشفرض)
لینوکس ubuntu اولین نسخهای است که توسط Canonical توسعه داده شد و به انتشار رسید و به نوعی نسخه مادر تمام طعمهایی است که بعدا منتشر شدند. تا نسخه 11.04، لینوکس اوبونتو از گنوم به عنوان دسکتاپ پیشفرض استفاده میکرد. در نسخه 11.04، اوبونتو یونیتی را جایگزین گنوم کرد. یونیتی تا نسخه 17.10 دسکتاپ بعنوان دسکتاپ پیشفرض باقی ماند. قبل از 11.04 گنوم 2 به عنوان دسکتاپ پیشفرض استفاده میشد. در خود نسخه اوبونتو 11.04 گنوم 3 به عنوان دسکتاپ پیشفرض قرار گرفت. در نسخه 18.04 اوبونتو به گنوم دسکتاپ سابق خود برگشت.