انواع لود بالانسرها
انواع لود بالانسرها را می توان در دسته بندی های مختلف قرار داد. لودبالانسر، نرمافزار یا سختافزاری است که بر روی دستگاهی که توزیع اتصالات از مشتریان را بین مجموعهای از سرور مجازی انجام میدهد، نصب میشود. لودبالانسرها به عنوان یک پروکسی معکوس (reverse-proxy) عمل میکنند تا سرورهای کاربردی را از طریق آدرس IP مجازی (یا همان VIP) به کلاینت نشان دهند. به این فناوری، لودبالانسر سرور (SLB) گفته میشود. SLB برای کار با مجموعهای از سرورهای کاربردی در یک وبسایت یا شبکهی محلی (LAN) طراحی شدهاست.
در مقاله قبل به معرفی لود بالانسر چیست پرداختیم. در این مقاله قصد داریم تا شما را با انواع لود بالانسر آشنا کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.
آشنایی با انواع لود بالانسر
برای اینکه به خوبی با انواع لود بالانسر آشنا شوید، باید تاریخچهی آن را نیز بدانید.
لود بالانسر سرور شبکه (Network Server Load Balancers)
این لود بالانسر یکی از انواع لود بالانسر است. لودبالانسر در اواسط دههی 1990 برای افزایش ترافیک در اینترنت معرفی شد. این لودبالانسرها دارای یک عملکرد اساسی بودند که برای جمعکردن منابع سرور برای پاسخگویی به تقاضای افزایش ترافیک، طراحی شده بودند و اتصالات را بر اساس هدر بسته (packet header) مدیریت میکردند.
لودبالانسرهای سرور شبکه از یک هش 5 تایی که از IP منبع، IP مقصد، پورت منبع، پورت مقصد و پروتکل IP تشکیل شده، برای ترسیم جریانها به سرورهای موجود استفاده میکنند. این ورودی، به عنوان لودبالانسر سرور شبکه یا لود بالانسر لایهی 4 شناخته میشود. لود بالانسر لایهی 4 از اطلاعات تعریفشده در لایهی انتقال شبکه (یا همان لایه 4) به عنوان مبنایی برای تصمیمگیری در مورد نحوهی توزیع درخواستهای مشتری در میان گروهی از سرورها، استفاده میکند.
لود بالانسر اپلیکیشن (Application Load Balancers)
این لود بالانسر یکی دیگر از انواع لود بالانسر است. در طول این سالها، با پیشرفت تکنولوژی، لودبالانسرها نیز پیشرفت کردند و شروع به ارائه Content Awareness و تغییر محتوا میکنند. در حال حاضر، لود بالانسرها فراتر از هدرها رفته و به درون بار محتوا نگاه میکنند. به عبارتی دیگر، آنها میتوانند محتوا را درک کرده و آن را تغییر دهند. در واقع، لودبالانسرها برای تصمیمگیری دربارهی تعادل بار به محتواهایی مانند URL، هدر HTTP و سایر محتواها نگاه میکنند. به این لودبالانسرها، لود بالانسر کاربردی یا لود بالانسر لایهی 7 میگویند.
لود بالانسر سرور جهانی (Global Server Load Balancing)
در واقع، فناوری لود بالانسر سرور جهانی (به اختصار GSLB) متفاوت از لودبالانسرهای سنتی لایهی 4 و 7 است. این لود بالانسر مبتنی بر DNS است و به عنوان یک پروکسی DNS برای ارائهی پاسخها بر اساس الگوریتمهای لود بالانسر GSLB در زمان واقعی (real time) کار میکند. GSLB مدیریت و نظارت چندین سایت را از طریق پیکربندیها و بررسیهای سلامت انجام میدهد. امروزه، اکثر موارد استفاده از لودبالانسرها مربوط به GSLB میشود.
لود بالانسر سختافزاری، لودبالانسر نرمافزاری، لود بالانسر مجازی
در ابتدا، Load Balancerها به صورت سخت افزاری طراحی شده بودند. سخت افزار لودبالانسر، دستگاه سادهای است که برای نصب در دیتاسنتر طراحی شده است. این سخت افزارها ، راه حلهای کلیدیای هستند که به وابستگیهای خاصی نیاز ندارند. با تکامل فناوریهای شبکه، فناوریهای دیگری نظیر فناوریهای مبتنی بر نرمافزار، مجازیسازی و فناوریهای ابری، رفته رفته جای فناوریهای سختافزاری را گرفتند.
این راه حلهای از انعطافپذیری و توانایی بالاتری نسبت به فناوریهای سخت افزاری برخورداند. برخی از راه حلهای مبتنی بر ابر، نیازمند راه حلهای نرمافزاری هستند. محیطهای مبتنی بر نرمافزار نیز به دلیل انعطافپذیری و یکپارچگی بالا، اغلب از فرآیندهای DevOps یا CI/CD استفاده میکنند.
لودبالانسر الاستیک (Elastic Load Balancers)
لودبالانسر الاستیک (ELB) بسیار پیچیدهتر از سایر لودبالانسرهاست و به اپراتورهای محاسبات ابری (که دارای ظرفیت مقیاسپذیر بر اساس ترافیک در هر زمان هستند) خدمات ارائه میدهد. ELS با تغییر تقاضا در طول زمان، ترافیک یک برنامه را بر اساس تقاضا مقیاس میکند. از آنجایی که این لودبالانسر از الگوریتم مسیریابی درخواست برای توزیع ترافیک برنامهی ورودی در چندین نمونه یا مقیاسبندی آنها استفاده میکند، تحمل خطای برنامه افزایش مییابد.