آشنایی با انواع پروتکل اینترنت
انواع پروتکل اینترنت را بر اساس عملکرد تقسیم بندی می کنند. پروتکل مشخص میکند که دستگاهها چگونه شناسایی میشوند، چگونه باید دادهها را قالببندی و رمزگذاری کنند، چگونه باید ارتباطات را شروع کنند یا خاتمه دهند، چگونه باید خطاها و تصدیقها را مدیریت کنند، چگونه باید اقدامات خود را همگامسازی و هماهنگ کنند و چگونه باید امنیت دادهها را فراهم کنند.
پروتکل اینترنت یکی از انواع پروتکلها است که میتوانیم در این رابطه مثال بزنیم. پروتکلها برای حصول اطمینان از هماهنگی، سازگاری و تعامل بین دستگاههای مختلف ضروری هستند. آنها همچنین به بهینهسازی عملکرد، کارایی و قابلاطمینان بودن ارتباطات کمک میکنند.
در مقاله قبل به معرفی پروتکل چیست پرداختیم. در مقاله حاضر می خواهیم با انواع پروتکل اینترنت آشنا شویم. با ما با آشنایی با انواع پروتکل اینترنت همراه باشید.
انواع پروتکل اینترنت
انواع پروتکل اینترنت را می توان بر اساس ویژگیها یا لایههایشان به انواع مختلفی طبقهبندی کرد. در ادامه برخی از رایجترین پروتکلها را معرفی خواهیم کرد: پروتکل شبکه پروتکل شبکه به پروتکلهایی گفته میشود که در لایه های شبکه ازجمله مدل OSI (Open Systems Interconnection) یا لایه اینترنت مدل TCP/IP عمل میکنند. پروتکل شبکه مسئول مسیریابی و ارسال بستههای داده در شبکهها یا زیرشبکههای مختلف است.
همچنین، با ارائه آدرسهای منحصربهفرد به دستگاهها، آنها را از یکدیگر متمایز میکند. برخی از نمونههای پروتکل شبکه عبارت هستند از IP، ICMP، ARP و غیره. پروتکل اینترنت پروتکل اینترنت به پروتکلهایی گفته میشود که در لایه انتقال یا لایههای بالاتر مدل TCP/IP کار میکنند. پروتکل اینترنت وظیفه برقراری ارتباط سراسری بین برنامههای در حال اجرا در دستگاههای مختلف از طریق اینترنت را برعهده دارد. همچنین، خدماتی مانند قابلیت اطمینان و کنترل خطا، جریان، ترافیک، امنیت و غیره را ارائه میدهند.
برخی از نمونههای پروتکل اینترنت عبارت هستند از TCP، UDP، HTTP، HTTPS و غیره. پروتکل ارتباط بیسیم پروتکل ارتباط بیسیم به پروتکلهایی گفته میشود که در لایه فیزیکی یا لایه پیوند داده مدل OSI یا مدل TCP/IP کار میکنند. این پروتکلها وظیفه انتقال و دریافت دادهها را با استفاده از امواج الکترومغناطیسی روی یک رسانه بیسیم برعهده دارند و ویژگیهایی مانند مدولاسیون، دمدولاسیون، رمزگذاری، رمزگشایی، چندگانهسازی و غیره را ارائه میدهند.
انواع پروتکل اینترنت
بهطورکلی، استانداردهای پروتکلهای شبکه به سه دسته تقسیم میشوند:
- پروتکلهای ارتباطی مانند Ethernet
- پروتکلهای مدیریتی مانند SMTP
- پروتکلهای امنیتی مانند Secure Shell یا SSH
در هر یک از این سه دسته بزرگ، هزاران نوع پروتکل شبکه وجود دارد که بهطور یکنواخت طیف گستردهای از وظایف تعریف شده، از جمله احراز هویت، اتوماسیون، تصحیح، فشردهسازی، مدیریت خطا، بازیابی فایل، انتقال فایل، تجمع پیوند، مسیریابی، معناشناسی، همگامسازی و ترکیب را انجام میدهند. در ادامه، سه نوع از استانداردهای پروتکلهای شبکه که برای ارتباطات بهکار میروند را معرفی خواهیم کرد.
پروتکلهای ارتباطی شبکه
کارایی یک شبکه، توسط پروتکلهای ارتباطی آن تعیین میشود. فرمتها و مقرراتی که بر نحوه مبادله دادهها بین شبکهها نظارت میکنند، توسط این دسته از استانداردهای پروتکلهای شبکه توصیف میشوند. این امر، هم برای سخت افزارها و هم نرم افزارها اعمال میشود و برای برقراری ارتباط بین سیستمهای محاسباتی و سیستمهای مخابراتی ضروری است. پروتکلهای ارتباطی علاوهبر رسیدگی به نحو، هماهنگسازی و الزامات معنایی که برای کار کردن ارتباطات آنالوگ و دیجیتال باید وجود داشته باشد، احراز هویت و تشخیص خطا را نیز انجام میدهند. HTTP، UDP، TCP و Internet Relay Chat برخی از استانداردهای پروتکلهای شبکه هستند که در دسته پروتکلهای ارتباطی طبقهبندی میشوند.
پروتکلهای مدیریت شبکه
پروتکلهای مدیریت شبکه برای اطمینان از ارتباط پایدار و عملکرد بهینه در سراسر شبکه، به تعیین خط مشیها و فرآیندهای مورد نیاز برای نظارت، مدیریت و نگهداری از یک شبکه کامپیوتری کمک میکنند. آنها همچنین در برقراری ارتباط در شبکه کمک میکنند. پروتکل مدیریت شبکه ساده (SNMP) و ICMP نمونههایی از پروتکلهای مدیریت شبکه هستند.
پروتکلهای امنیتی شبکه
مسئولیت اصلی پروتکلهای امنیتی شبکه، حصول اطمینان از امن و مطمئن بودن دادههای در حال انتقال از طریق اتصالات شبکه است. این پروتکلها همچنین مشخص میکنند که شبکه چگونه باید از دادهها در برابر هرگونه تلاش غیرمجاز برای بازرسی یا استخراج آنها محافظت کند. این فرایند تضمین میکند که کاربران، سرویسها یا دستگاههای غیرمجاز به شبکه دسترسی پیدا نمیکنند. پروتکلهایی مانند Secure Sockets Layer (یا SSL)، Secure FTP و HTTP Secure (یا HTTPS) در این سطح کار میکنند.