آشنایی با دستورات پر کاربرد سرور لینوکس: بخش اول

آشنایی با برخی از پر کاربردترین دستورات سرور لینوکس

اگر مدیر یک سرور لینوکس هستید مطالعه این مقاله در رابطه با دستورات پر کاربرد سرور لینوکس را که امروز قصد داریم تا در وب سایت ایران هاستینگ 24 به شما ارائه دهیم توصیه می کنیم. در سیستم عامل لینوکس ابزار زیادی برای مانیتور بخش های مختلف سرور وجود دارد ، در این مقاله ما سعی کردیم پر کاربردترین و مفید ترین ابزارها برای مانیتور سرور را معرفی کنیم.

در مواقعی که سرعت سرور شما با مشکل مواجه است یا مشکلاتی نظیر استفاده بیش از حد منابع یا پهنای باند را شاهد هستید ، می توانید با ابزارهای که در ادامه معرفی می شود نسبت به رفع مشکل سرور اقدام کنید. دستورات زیر روی همه توزیع های لینوکس قابل اجرا و استفاده می باشد.

آشنایی با دستورات سرور لینوکس

1.دستور Top

یکی از پرکاربردترین دستورات مانیتورینگ در سرور لینوکس می باشد ، هرکسی که مدیریت یک سرور لینوکس را به عهده داشته ، صد در صد از این دستور استفاده کرده است و جز دستوراتی هست که هر مدیری بعد از اتصال به ssh سرور معمولا این دستور را استفاده می کند.

این دستور تمام proccess های در حال اجرا در سرور را نمایش می دهد و مشخص می کند چه برنامه هایی هم اکنون از ram و cpu سرور استفاده می کنند. این دستور بعد از اجرا شدن مقادیر زیر را نمایش می دهد: CPU usage, Memory usage, Swap Memory, Cache Size, Buffer Size, Process PID, User,loadserver,uptime server شما با استفاده از این دستور می توانید پروسس هایی که باعث بالا رفتن لود سرور شده اند شناسایی کنید و kill کنید.

2.دستور VmStat – Virtual Memory Statistics

این دستور موارد زیر را نمایش می دهد: دیسک ها ، فرآیندهای سیستم، I / O بلوک، وقفه ها، فعالیت CPU و kernerl threads را نمایش می دهد. به طور پیش فرض vmstat در سرور نصب نمی باشد و نیازاست بسته sysstat در سرور نصب شود که شامل برنامه vmstat می باشد.

3- دستور lsof (List Open File )

دستور lsof، جهت نمایش لیستی از تمامی فایل ها و پروسس های باز به کار می رود. فایل های باز شامل تمامی فایل های دیسک، سوکت های شبکه، پروسس ها، دستگاه ها (Devices) و Pipes ها می باشد. هر چیزی در یونیکس‌ها و لینوکس در قالب یک فایل است. کاربران و فرآیندها بصورت مداوم و همیشگی با برخی از فایل‌ها کار می‌کنند. برای مثال یک CMD با برخی از فایل‌های کتابخانه C و یک فایل پیکربندی در حال کار کردن است.

فایل‌ها در دایرکتوری‌ها ذخیره می‌شوند؛ این که می‌گوییم در یونیکس‌ها و لینوکس همه چیز فایل است فقط به فایل‌های متنی و دیگر فایل‌های مرسوم ختم نمی‌شود، بلکه حتی اتصال‌های شبکه و سخت افزار‌ها نیز فایل هستند و این فایل‌ها توسط کاربران، سرویس‌ها و فرآیندها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بدون در نظر گرفتن نوع فایل، هر فایلی در یونیکس‌ها و لینوکس‌ها دارای یک File Descriptor است که در خروجی دستور lsof با FD نشان داده می‌شود. FD اطلاعات جامعی از یک فایل به شما می‌دهد. lsof مخفف List Open File است که در تمامی سیستم‌ عامل‌ های مبتنی بر یونیکس مانند BSDها و توزیع‌ های لینوکسی موجود و قابل استفاده است.

این نکته را به یاد داشته باشید که خروجی دستور lsof بسیار طولانی است، به همین دلیل می‌توانید این دستور را با less ترکیب کنید. ستون‌های PID,COMMAND و USER به ترتیب معرف نام دستور، شناسه یا PID دستور و نام کاربری است که از آن فایل استفاده می‌کند. ستون Device به نام دیسک، ستون SIZE/OFF به اندازه فایل و ستون NAME معرف نام فایل است.

از ستون‌های گفته شده می‌ توان فهمید که کدام USER چه دستوری یا فرآیندی را با چه PID ای استفاده می‌ کند و فرآیند یا دستور در حال استفاده از کدام فایل، با چه اندازه‌ای و در کدام دیسک ذخیره شده است. ستون دیگر FD و TYPE هستند که اطلاعات کامل‌تری را در اختیار قرار می‌دهند؛ ستون FD هم مخفف File Descriptor است.

از مهمترین موارد استفاده این دستور، زمانی است که هنگام mount/unmount کردن، دیسک نمی تواند un-mount شود و با خطایی نظیر “فایل باز است و یا در حال استفاده می باشد”، همراه است. در نتیجه با استفاده از این دستور می توانید تشخیص دهید که کدام فایل ها در حال حاضر باز می باشند. برای نصب lsof در centos از دستور زیر استفاده کنید: yum install lsof همچنین چون ممکن است تعداد فایل های باز بسیار زیاد باشد ، هنگام استفاده از این دستور بصورت زیر عمل کنید: lsof | less تا بصورت لیست نمایش دهد.