آشنایی با IPv6 یا پروتکل اینترنت نسل 6: بخش دوم

پروتکل اینترنت نسل 6 و انواع آدرس دهی در آن

در مقاله پیشین در وب سایت ایران هاستینگ 24 به معرفی و آشنایی با پروتکل اینترنت نسل 6 یا همان IPv6 پرداختیم.در مقاله حاضر قصد داریم تا توضیحاتی بیشتری را در رابطه با این مفهوم به شما ارائه نماییم. با ما همراه باشید.

انواع آدرس‌دهی در IPv6

پروتکل اینترنت نسل 6 چندین حالت آدرس‌دهی ارائه می‌کند که این روش‌ها می‌توانند یک پاکت داده را در یک فرایند واحد به چندین میزبان در شبکه ارسال نماید. به این قابلیت مولتی کستینگ (Multicasting) نیز گفته می‌شود که با استفاده از آن، می‌توان پهنای باند و زمان کمتری صرف ارسال بسته‌های داده کرد.

Unicast

در حالت آدرس‌دهی unicast، یک میزبان IPv6 به طور منحصر به فرد در شبکه مشخص می شود و مجهز به یک آدرس IP یکتا است. هر بسته پروتکل اینترنت نسل 6 شامل آدرس IP منبع و مقصد است؛ هنگامی که یک سوئیچ شبکه یا روتر یک بسته IP unicast دریافت می کند، رابط خروجی خود را به آن میزبان خاص متصل کرده و بسته را ارسال می‌کند.

Multicast

حالت آدرس‌ دهی Multicast در پروتکل IPv6 مانند حالت IPv4 است. بسته‌ ای که برای چندین میزبان در نظر گرفته شده است، توسط یک آدرس ویژه مولتی‌ کست ارسال می‌ شود. همه میزبانانی که به آن اطلاعات علاقه دارند، باید ابتدا به آن گروه چند رسانه ای بپیوندند. رابط‌ هایی که به این گروه ملحق شده‌ اند، بسته Multicast را دریافت کرده و آن را پردازش می‌کنند؛ در حالی که سایر میزبان‌هایی که به بسته‌های چند رسانه‌ای علاقه ندارند این اطلاعات را دریافت نمی‌کنند.

Anycast

حالت آدرس‌دهی Anycast قابلیت جدیدی است که توسط پروتکل اینترنت نسل 6 معرفی می‌شود. در این حالت، به تعدادی از رابط‌های شبکه، آدرس IP Anycast اختصاص داده می‌شود. اگر میزبان مایل به ارتباط با میزبان مجهز به آدرس IP Anycast باشد، یک پیام Unicast ارسال می کند. به لطف مکانیزم پیچیده مسیریابی، این پیام به نزدیک‌ترین میزبان فرستنده ارسال می شود.

ساختار IPv6

یک آدرس IPv6 از 128 بیت ساخته شده که به هشت بلوک 16 بیتی تقسیم می‌شود. سپس هر بلوک به اعداد هگزادسیمال 4 رقمی تبدیل می شود که با نمادهای کولون جدا می شوند. برای مثال، در زیر آدرس IPv6 که به صورت 128 بیتی است، در قالب باینری نشان داده شده و به هشت بلوک 16 بیتی تقسیم شده است: 0010000000000001 0000000000000000 0011001000111000 1101111111100001 0000000001100011 00000000000000000000000000000000 1111111011111011 سپس هر بلوک به هگزادسیمال تبدیل شده و با نماد ‘:’ از هم جدا می شود: 2001: 0000: 3238: DFE1: 0063: 0000: 0000: FEFB

ارتباطات در پروتکل اینترنت نسل 6

در IPv4، میزبانی که می‌خواهد با میزبان دیگر در شبکه ارتباط برقرار کند، باید از طریق DHCP یا پیکربندی دستی صاحب آدرس IP شود. به‌ محض اینکه میزبان به آدرس IP معتبر مجهز شود، می‌تواند با هر میزبان دیگری در ساب‌نت ارتباط برقرار کند. برای برقراری ارتباط در لایه 3، یک میزبان باید آدرس IP میزبان دیگر را نیز بداند. برای اطلاع از آدرس MAC میزبانی که آدرس IP آن مشخص است، میزبان پخش ARP را ارسال می کند و در عوض، میزبان مورد نظر آدرس MAC خود را ارسال می‌کند. در نسخه ۶ لازم نیست که میزبان IPv6، دارای آدرس IP از DHCP باشد یا دستی پیکربندی شود.

قابلیت جابجایی در IPv6

وقتی میزبان به لینک یا شبکه متصل می‌شود، آدرس IP ویژه خود را دریافت می‌کند و تمام ارتباطات با استفاده از آن آدرس IP در آن شبکه انجام می‌شود. به‌محض این‌که همان میزبان مکان فیزیکی خود را تغییر می‌دهد، یعنی به منطقه، ساب نت، شبکه یا لینک دیگری منتقل می‌شود، آدرس IP نیز مطابق آن تغییر می‌کند و تمام ارتباطاتی که با استفاده از آدرس IP قدیمی روی میزبان انجام می‌شود، کاهش می‌یابد اما قابلیت جابجایی پروتمل اینترنت نسل 6 مکانیزمی را برای میزبان فراهم می‌کند تا در پیوندهای مختلف بدون از دست دادن هیچ‌گونه ارتباط، اتصال و آدرس IP آن، حرکت کند.

چشم‌انداز آینده IPv6

نسخه 2 اینترنت با پروتکل IPv6 فعال، جایگزین اینترنت مجهز به IPv4 امروزی خواهد شد. هنگامی که اینترنت با IPv4 راه‌اندازی شد، کشورهای توسعه‌یافته از جمله ایالات متحده و اروپا، فضای بسیاری از IPv4 را برای استقرار اینترنت در این کشورها در نظر گرفتند تا نیازهای آینده را در نظر داشته باشند اما اینترنت در همه کشورها فراگیر شد. بدین ترتیب نیاز به فضایی بیشتر از آدرس IPv4 ایجاد شد. تا به امروز ایالات متحده و اروپا فضای آدرس IPv4 بسیاری برای خود باقی گذاشته‌اند و کشورهایی مانند هند و چین مجبورند با استفاده از IPv6 نیاز به فضای بیشتر IP خود را برطرف کنند.

پروتکل اینترنت نسل 6 در خارج از ایالات متحده و اروپا، بیشتر استفاده می‌شود؛ هند و چین در حال حرکت به جلو برای تغییر کل فضای خود به IPv6 هستند. پس از 06 ژوئن 2012، همه ISP های اصلی به IPv6 منتقل شدند و بقیه آن‌ها هنوز درحال حرکت هستند. IPv6 فضای آدرس بسیاری را فراهم می‌کند و برای گسترش خدمات اینترنتی امروزی طراحی شده است. نسل دوم اینترنت غنی از ویژگی‌های کاربردی است و حتی ممکن است قابلیت‌هایی فراتر از حد انتظار ارائه شود.

سخن پایانی

پروتکل اینترنت نسل 6 به سرعت در حال جایگزینی با نسل قبلی خود است. این نوع اینترنت که به نسل دوم اینترنت مشهور شده است با گذر زمان سهم بیشتری را نیز نسبت به نسل قبلی از آن خود خواهد کرد. امیدواریم مطالعه این مطلب برای شما مفید بوده باشد.