نحوه کار پاورشل به چه صورت است؟

آموزش نحوه کار پاورشل

نحوه کار پاورشل به چه صورت است؟ ویندوز پاورشل (Windows PowerShell) یک ابزار قدرتمند برای خودکارسازی وظایف و ساده‌سازی پیکربندی است. پاورشل می‌تواند تقریباً برای خودکار کردن هر فرایندی در اکوسیستم ویندوز، از جمله دایرکتوری فعال و اکسچینج (exchange) استفاده شود. جای تعجب نیست که این ابزار به یک ابزار محبوب در بین کاربران با تجربه ویندوز تبدیل شده است.

در مقاله امروز قصد داریم تا شما را با نحوه کار پاورشل بیشتر آشنا کنیم. با ما در ادامه همراه باشید.

نحوه کار پاورشل چگونه است؟

در مقاله قبل در وب سایت ایران هاستینگ 24 به معرفی پاورشل چیست پرداختیم. به همین دلیل بدون دادن توضیحات اضافی به معرفی نحوه کار پاورشل می پردازیم.

به طور کلی، پاورشل بیشتر شبیه یک زبان برنامه نویسی است تا یک رابط خط فرمان. زیرا بر پایه فریمورک دات نت ساخته شده است. پاورشل با اشیاء یا به قول برنامه نویس‌ها آبجکت‌ها کار می‌کند. در واقع، همه چیز در پاورشل یک شی است. این اشیاء نشان دهنده ویژگی‌ها یا دستورالعمل‌ها هستند. حتی می‌توان آن‌ها را به‌عنوان ورودی یا خروجی به ‌طور پیوسته و از طریق برنامه ساخت. پاورشل اشیاء را با چهار نوع دستور مختلف دستکاری می‌کند که عبارتند از:

Cmdlet

Cmdlet ها که به صورت command-lets (کامَند لِتس) تلفظ می‌شوند، دستورات تک عملکردی پایه‌ی پاورشل هستند. اگر پاورشل یک پاراگراف باشد، cmdlet ها حروف هر کلمه در هر بخش هستند. می‌توان از آن‌ها به تنهایی برای انجام یک تابع و ترکیب آن‌ها برای انجام توابع مهم‌تر استفاده کرد. توجه داشته باشید که هر cmdlet همچنان به عنوان یک تابع مجزا برای کمک به خروجی cmdlet در تابع ترکیبی نیز کار می‌کند.

با این حال، cmdlet ها در پاورشل نوشته نمی‌شوند. آنها به زبان دیگری نوشته شده، کامپایل شده و در پاورشل در دسترس هستند. شاید برایتان سوال شود کاربرد Cmdlets در پاورشل چیست؟ Cmdlets یک دستور حیاتی در پاورشل است و محدودیت تابع آن به خلاقیت توسعه دهنده بستگی دارد. توسعه دهندگان و مهندسان ممکن است از “پایپ‌ها” یا pipe ها برای ارسال یک خروجی cmdlet به ورودی cmdlet دیگر به عنوان یک آبجکت استفاده کنند.

Functionها در پاورشل

یکی از موارد مهم در رابطه با دانستن نحوه کار پاورشل آشنایی با توابع است. توابع یکی از دستورات پرکاربردی هستند که برای اجرای کدها در پاورشل استفاده می‌شود. برخلاف cmdlet ها، توابع به زبان پاورشل نوشته می‌شوند. توابع در واقع مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها هستند و باید صرفاً با فراخوانی به آن‌ها دسترسی پیدا کرد. ورودی آن پارامتر است، اما خروجی آن‌ها می‌تواند روی صفحه کاربر ظاهر شود یا به یک تابع یا ورودی cmdlet دیگر منتقل شود.

دو نوع تابع در پاورشل وجود دارد: توابع پایه و توابع پیشرفته. تابع پایه ساده‌ترین شکل تابع مورد استفاده در پاورشل است. در توابع پایه، هیچ کدام از ویژگی‌های داخلی مربوط به ویژگی‌های وراثتی وجود ندارد. فقط مجموعه‌ای از کروشه‌های حاوی بدنه‌ی تابع وجود دارد. توابع پیشرفته توابعی هستند که دارای ویژگی‌های یک تابع اصلی به عنوان هسته‌ی عملکردی آن است. همچنین دارای ویژگی‌های اضافی نیز هستند. این توابع دارای ویژگی‌های داخلی هستند که به آن عملکرد بیشتری می‌دهد.

اسکریپت‌های پاورشل

اسکریپت‌های پاورشل با cmdlet نوشته می‌شوند. این اسکریپت‌ها برای ایجاد اتوماسیون برای کارهای مختلف استفاده می‌شوند. سه نوع دستور در اسکریپت پاورشل وجود دارد. دستور “get” اولین دستوری است که برای بازیابی داده‌ها از یک فایل استفاده می‌شود. دستور “set” برای ویرایش اطلاعات اجزای ویندوز استفاده می‌شود. این ویژگی شامل تخصیص خواص به اجزای مختلف است. دستور “delete” برای حذف کامل یک عملیات استفاده می‌شود. اسکریپت‌های پاورشل پیچیدگی کد را در هنگام نوشتن کدها و همچنین در زمان استفاده از سایر کاربردهای این ابزار کاهش می‌دهند.

دستورات اجرایی

دانستن دستورات اجرایی پاورشل یکی از ضروریات فهم نحوه کار پاورشل است. دستورات اجرایی دستوراتی هستند که در زمان استفاده از فایل‌های اجرایی استفاده می‌شوند. فایل‌های اجرایی دارای پسوند exe هستند و جزء نرم افزارهای مایکروسافت ویندوز هستند. در اجرای فایل‌های exe از سه دستور استفاده می‌شود. اولین مورد با دستور “Invoke-expression” است. این بدون شک محبوب‌ترین روش اجرای این فایل‌ها است. فرمان دوم start-process است. این دستور بیش از یک فرآیند را در دستگاه شما شروع می‌کند اما همان نتیجه دستور اول را می‌دهد. گزینه سوم عبارت است از تایپ “.\” قبل از نام فایل. این ساده ترین روش است. اما همه گزینه‌های جایگزین فایل exe را اجرا می‌کنند.

امیدواریم مقاله نحوه کار پاورشل برای شما مفید بوده باشد.